সাহিত্য সঁফুৰা Sahitya Sofura

ফ'ৰ লেনৰ দুখ

Image
  ফ'ৰ লেনৰ দুখ  লেখকঃ পংকজ বৰুৱা   ফ'ৰ লেনৰ দুখ খণ্ড (১ ) এটা বহুজাতিক কোম্পানীৰ শীৰ্ষ বিষয়া হিচাপে সুদীৰ্ঘ দহ বছৰৰ পিছত ৰক্তাভ জ্যোতি শইকীয়া আপোন ঘৰখনলৈ আহিছে ।এক প্ৰকাশ কৰিব নোৱৰা অনুভূতি বুকুত কঢ়িয়াই গুৱাহাটীৰ পৰা আপোন ওপজা গাঁওখনৰ নিজৰ ঘৰখনলৈ বুলি এখন ভাড়া গাড়ীৰে ৰাওনা হৈছে ৰক্তাভ ।মনলৈ আহিছে ল'ৰালিৰ গা -মন শিহৰিত হৈ পৰা বহু স্মৃতি ।ইটোৰ পিছত সিটো  আমোদজনক স্মৃতিয়ে আমনি কৰিছে তাক।মনৰ আগত অগা দেৱা কৰি গৈছে তাহানিৰ মধুৰ স্মৃতি জড়িত হৈ থকা ইটোৰ পিছত সিটো ঘটনাই ।দহ বছৰৰ পিছত শৈশৱৰ বন্ধু -বান্ধৱীক লগ পাব সি ।ইমান বছৰৰ পিছত সি গাঁৱৰ ওচৰৰ বিলৰ জীয়া মাছৰ টেঙাৰ জোলেৰে মাকে ৰান্ধি দিয়া এসাঁজ ভাত তৃপ্তিৰে খাব পাৰিব ।নামি -দামী ৰেষ্টোৰেণ্টৰ হাজাৰ টকীয়া ভিন্ন স্বাদৰ সেই লান্স বা ডিনাৰক প্ৰত্যাহ্বান জনাব পৰা মাকৰ হাতৰ ভাতসাঁজৰ কথা মনত পৰি তাৰ গাড়ীৰ ভিতৰতে ভোক লগাৰ অনুভৱ হ'ল।নাই ভোক লাগিলেও বাটত অন্ততঃ আজি সি একো নেখাই ।কাৰণ গুৱাহাটীত ফ্লাইটৰ পৰা নামিয়েই সি মাকলৈ ফোন কৰি কৈ থৈছে -মই বিয়লি ৩ বজাৰ ভিতৰত পামগৈ ।তুমি বনোৱা সেই জীয়া মাছৰ আঞ্জাকন বনাই থ'বা ।লগত মই ভাল পোৱা গুটি ...

Assamese Poem: মোৰ বাট নুবুলিবি

 *মোৰ বাট নুবুলিবি* 


মোৰ বাট নুবুলিবি

তহঁত ভিতৰতে থাক

অ' ভিতৰতে থাক।

এই বতাহ ছাতি বৰ ভয়াবহ

তিলতিলকৈ শেষ কৰিব তোক

এক ভয়াবহতা, এক দুৰ্বিষহতাই পৰিচয় কৰাব

এখন অচিন পৃথিৱীৰ,

তই বিচ্ছিন্ন হৈ যাবি আপোনজনৰ।

এই সাম্ৰাজ্য, বিভূতি-বৈভৱ, মান-অভিমান

নিঃশেষ হব পলকতে এখিলা সৰা পাত হৈ।

এই বতাহ ছাতি বৰ ভয়াবহ

তোৰ যন্ত্ৰণা কাতৰ  চিঞৰ শুনিবলৈ

আলফুলীয়া হাতৰ পৰশেৰে

যাতনাক উপশম ঘটাবলৈ

তোৰ কাষত কোনো নাথাকিব।

তই মাথো  যুঁজিব লাগিব অকলশৰে

তই যে পৰাভূত সৈনিক।

তোৰ মৰণ কাতৰ আৰ্তনাদে

চাৰি বেৰত থেকা খাই

প্ৰতিধ্বনি হব।

অ' তহঁত  ভিতৰতে থাক।

মোৰ দৰে কাঁইটৰ শেতেলিৰ মাজলৈ নাহিবি

মোৰ বেদনাক্লিষ্ট সময় খিনিত

মূৰত আলফুলে বুলাই দিয়া

আইৰ চেনেহী হাতৰ পৰশ পাবলৈ,

কাৰোবাৰ বুকুত মূৰ থৈ উচুপি উঠিবলৈ,

"তোমাৰ একো নহয় দেউতা" বুলি কোৱা

এষাৰ মাত পাবলৈ ব্যাকুল হৈ পৰিছিলো।

অন্তিম বিন্দু নিশ্বাসলৈকে

মাথো বিচাৰিছিলো আপোনজনৰ মাত।

কিন্তু সকলো শূন্য....

মোৰ এই আত্মাভিমান, আভিজাত্যৰ

যৱনিকা পেলাই

বহু যোজন দূৰত, অযুত নিলগত

এটি শামুকৰ খোলা হৈ...

মাথো পৰি ৰ'লো।

সেয়েহে কৈছো

তহঁতে মোৰ বাট নুবুলিবি

তহঁত ভিতৰতে থাক

অ' তহঁত ভিতৰতে থাক।।


মিনাক্ষী দেৱী, তেজপুৰ


Sahitya Sofura
Minakhi Devi



Comments

Post a Comment

If you have any doubts, please let me know.

Popular posts from this blog

" প্ৰাচীন ভাৰতীয় শিক্ষা বনাম আধুনিক শিক্ষা ব্যৱস্থা।"

Swachh Bharat Abhiyan in Assamese play য’ত থাকিব স্বচ্ছতা, তাত পাবা সুস্থতা

ড.বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য্য আৰু মৃত্যুঞ্জয়